Xenia Prałat - Twórczość

[Fordor]

"Spotkanie"

Spóźniliśmy się na spotkanie
Dziś
I tyle długich lat
Przeminęły puste oczekiwania
Tramwaje młodości przemknęły
Jak szybki oddech
Odjechały pociągi nienaszych zdarzeń
Teraz idziemy po omacku
Rozgarniając płowiejący czas.

Xenia Prałat (z tomiku „Krzyk”)

[Fordor]

„Uroki morza”

Jak opisać szum fal
Co bryzgami statki pieszczą
Gdy morze spokojne
A słonko wysoko

Jak ująć fontannę
Mieniących kryształków
Gdy orka harce czyni
A woda cudownie błękitna

Jak namalować odbicie tęczy
Co lustrem lśni
Gdy topiel w zieleni
A słońce je podświetla

Móc przyjrzeć się z bliska
Zjawiskom nieznanym
Gdy mrok zapada
I wszystko szarzeje

Xenia Prałat (z tomiku „Koktajlowy krzyk”)

[Fordor]

"Dzieci ulicy"

Nie są świętoszkami
Bez światła aureoli nad głowami
Na Olimp nie są zapraszani
Ubodzy wiarą niebios
Na bruku wychowani
Z przekleństwem na ustach
Niepokoju głodu w oczach
Zbierają okruchy chleba z kolan
W zakamarkach duszy
Znalazło się uczucie
Pragnienie przytulenia
Życzliwego słowa
Słowo – synku
Otworzyło serce
W skrytości marzą
By znaleźć rodzinę

Xenia Prałat, z tomiku pt. "Koktajlowy krzyk", 2004

[Fordor]

"Co jest co"

Czy białe jest bielą
A czarne ciemnością
Czy sen jest snem
Jawa jawą
A kim jest zmora
Która w cichości przysiada nocą
Czy pokusa grzechem
Modlitwa odkupieniem
Czy kłamstwo nie zna prawdy
A czy prawda kłamie
A cnota czym
Czy miłość jest miłością
A obłuda jaką ma twarz

Już tyle życia czekam na odpowiedź

Xenia Prałat (z tomiku „Krzyk”, 2001)

[Fordor]

"Czas przebaczenia"

Dzieląc się opłatkiem
Przychodzi czas przebaczenia
Rozjaśnienia ciemnych słów
By radośnie powitać Maleńkiego

Xenia Prałat, z tomiku "Krzyk", 1.12.2001